Chapter Twenty Three: His Place"

-Czym zajmuje się twoja mama?-
Postanowiłam zapytać i zacząć rozmowę, kiedy Zayn patrzy się na swój dom- Ostatni raz byłam tutaj kiedy miałam kaca.
Dom jest piękny, klasyczny a zarazem nowoczesny. Wszystko jest w kolorze czarnym i białym, podłogi są z drewna dokładnie takiego samego jak w naszym. Ściany są pomalowane na biało i promienie słoneczne wpadają przez duże okna, tworzą lekkość i sprawiają, że pomieszczenie jest jeszcze większe.
 Wygląda to bardzo dobrze.
-Jest prawniczką.- Uśmiechnął się. -Ironia. Wiem.-  Wszystko to tłumaczy, dlatego  tak naprawdę nigdy nie miał takich strasznych łopotów z policją. Tak przynajmniej słyszałam.
-Więc się jakoś  dogadujecie? To znaczy...- Położyłam ręce na czarnym blacie kuchennym, kiedy Zayn wyciągała puszki Coli z lodówki.
Kuchnia była otwarta z widokiem na salon.
-Hmm. Myślę,  że zawsze mam zbyt wielką buzię, ale tak próbujemy się jakoś dogadać. - Otworzył swoją puszkę.
-Ale.. Wiesz wkrótce będę mieć 19 lat, więc myślę, żeby poszukać własnego mieszkania.- Uśmiechnął się trzymając moją Colę. W tym samym momencie usłyszałam otwierające się drzwi i głos Jawaada i Trishy.
-Oh cześć Zoe miło cię znów widzieć.-  Mama Zayan pomachała nam kiedy weszła  do salony i posłała ciepły uśmiech, który był podobny do Zayna. Odmachałam jej i uśmiechnąłem się do niej.
 - Muszę wracać do pracy Zayn, miej oko na Jawaada do zobaczenia później. Ciebie też Zoe. - Pocałowała szybko w czoło i poszła.
Jawaad usiadł na kanapie i włączył TV.
-Możesz pójść do swojego pokoju? - Zapytał Zayn swojego brata i próbował nie użyć swojego zdenerwowanego głosu. - Jestem pewien, że jesteś tu tylko dlatego, że my tu jesteśmy.
-Nie! Ja chcę pograć na Xbox!- Jawaad się zdenerwował.
- w porządku.- Przerwałam.
Zayn położył rękę na moich plecach i zaprowadził mnie na górę do jego pokoju. Przez jego dotyk czułam ciepło pod koszulką.
Jego pokój jet tak ładny jak to zapamiętałam. To niezwykle męski pokój, ale na jego ścianie znajdują się obrazki inspirowane sztuką uliczną.  Odtwarzacz do muzyki znajduje się w rogu. Na szafce ma  produkty do układania włosów. Odetchnęłam upewniając się, że tego nie zauważył.
Jestem ciekawa  jak wiele dziewczyn zabrał do swojego pokoju. Może była tu Jade? Zatrzymałam swoje myśli i próbowałam sobie tego nie wyobrażać.
Ona z nim tylko rozmawiała nic więcej.
-Więc gdzie? Chcesz się przeprowadzić? - Zapytałam siadając na łóżku.
-Gdzieś w Bradford na początku... Myślę, że gdzieś nie na długo.. Nie wie, ale zdecydowanie nie chcę tu zostać. To znaczy wszyscy na mnie patrzą jakbym był jakiś  "psychiczny".- Użył tych słów robiąc cudzysłów.  Myślę, że jego brat niszczy mu trochę reputację nawet jak nie chce tego przyznać.
Patrząc na Zayna wygląda on tak spokojnie, jest to prawie niemożliwe wyobrażenie sobie jego i nazwanie go "psychicznym", ale jego ciemne oblicze i to co jest w stanie zrobić kiedy jest zły.Mogłam zobaczyć jego uczy. Jest silny i wiem, że gdybym tylko chciał mógłby mnie zabić gołymi rękami, ale czuję się przy nim bezpieczna.
-O czym tak myślisz?- Uśmiechnął się pewien siebie. Nie zdawałam sobie sprawy, że tak się zamyśliłam.
-Ja tylko... Nic.- Odpowiedziałam spuszczając wzrok w dół, aby nie patrzeć się na jego perfekcyjną twarz.
-Podnieca mnie to. Chodź tu.- Owinął swoje ręcę wokół mnie i przybliżając bliżej swojego ciepłego ciała. Uśmiechnełam się.
Pocałował mnie powoli i z pasją, czuję jak mój żołądek robi koziołki.
- Więc szkole tańce w sobotę dalej aktualne?- Przerwał na chwilę odsuwając swoje usta.
Kiwnęłam głową.
-Oczywiście.- Powiedziałam.
Poczułam jego gorący oddech przy moim uchu.
-Chcesz być moją randką*czy moją dziewczyną?- Wyszeptał do mojego ucha swoim uwodzicielskim głosem i pocałował mnie znowu. Słowo dziewczyna wychodzące z słów Zayna jest jak jakiś wybuch.
-Więc chcesz zostać moją dziewczyną?- Zapytał. Jego brązowe oczy patrzały się w moje, przybliżył jego czoła do mojego, uśmiechnął się i przybliżył swoje usta. Kiwnęłam głową i złączyłam nasze usta  ponownie. Straciłam na moment kontrole, ale on szybko położył mnie na łóżko załapał mnie za nadgarstki i położył je za głowę kiedy jego telefon zaczął dzwonić.
- Zignorujmy to.- Wymamrotał Zayn kiedy chciał złapać oddech. Złączył znowu nasze usta i położył mnie tak,  że był na górze.  W końcu przestało dzwonić- ale tylko na chwilę potem znowu zaczęło  dzwonić.
-Cholera.- Zayn zostawił mnie i poszedł do swojego plecaka, żeby znaleźć swój telefon.
Nie mógł go znaleźć więc zaczął wysypywać wszystkie książki na ziemię, żeby znaleźć swój telefon.
Uderzyło nie coś w nogę. Złapałam to. To był woreczek z białym proszkiem.
Spojrzałam na Zayna unosząc brew.

_________________